1. |
Cónclave
00:48
|
|||
2. |
Muller
02:27
|
|||
Que vai ser de nós,
removeremos o ceo
baixaremos o Sol,
para ti, muller.
Que vai ser de ti,
que pensabas ser invencíbel.
Que vai ser de ti,
que soñabas telo todo.
Ti es capaz de controlarme
Ti es capaz de controlarme
Muller.
Que vai ser de ti,
afogada nas túas bagoas.
|
||||
3. |
Sabes ben
02:48
|
|||
4. |
Paredes de Coira
03:39
|
|||
Paredes de Coira,
noites de frío e choiva,
colles aire, agora soltas,
Escoita, pois, eu...
Paredes de Coira,
noites de frío e choiva,
comeza unha etapa e péchase outra,
se non che aviso, pois...
Sabes que isto pode mellorar,
sabes que a vida moitas voltas dá,
aquí non se vive tan mal,
pero podemos vivir mellor.
Paredes de Coira
Noites de frío e choiva
Soltas aire, agora soplas
Se non che aviso, pois, eu xa non podo máis!
|
||||
5. |
Xogas
03:22
|
|||
Dime, as cousas pasan e ti non as podes cambiar,
por moitos cartos que teñas, sempre, te podes arruinar.
Gastas nun só día, todo o que tes no mes.
por moito que insistas, home, sempre voltas a perder!
Buscas, xogas, non toca, pagas!
Dime, as cousas pasan e ti non as podes cambiar,
gastaches todo o que tiñas na máquina do bar.
Agora xa non sabes nin o que podes facer,
a túa vida de soños deixoute sen comer.
Buscas, xogas, non toca, pagas!
|
||||
6. |
Fin da cita
03:31
|
|||
Sempre a mesma estrofa, e fin da cita.
Pola túa cara, sabemos que mintes.
Na pantalla, do televisor,
o teu retrato, meu home, e fin da cita.
Pero vas ver o que vale!
Vas ver o que hai!
Nas túas barbas, aniñan os fungos,
mintes, roubas, manipulas e fin da cita.
Pero vas ver o que vale!
Vas ver o que hai!
|
||||
7. |
A vida xira
03:09
|
|||
8. |
Éxodo
03:46
|
|||
Saltando nas teas da noite,
que rompa o marasmo do ar!
Un músculo tenso e inútil,
cansouse de tanto esperar.
Xa non queda máis tempo,
nin historias que contar,
ábrense as portas do éxodo
cávanse soños no mar!
Xa non quedan teas na terra,
xa non hai nada que mirar.
Xa non queda máis tempo,
nin historias que contar,
ábrense as portas do éxodo
cávanse soños no mar!
Letra: Zé Paredes
|
||||
9. |
Fume
03:20
|
|||
Xa facía tempo que non te botaba de menos,
pero o tempo moitas cousas cambiou.
Pero as mentiras non son tan sinxelas, corazón,
o meu corpo xa non se alimenta de ti.
Xa facía tempo que non te botaba de menos,
vir a Compostela sempre está moi ben,
mais recordas, aquela noite no Pichel,
a túa voz na miña cabeza estala.
Fume, ti véndesme fume, i eu namorada!
Fume, ti véndesme fume, i eu namorada de ti!
Xa facía tempo que non te botaba de menos,
pero o tempo moitas cousas cambiou.
Pero as verdades non son tan sinxelas, meu amor,
o meu corpo xa non se alimenta de ti, nin de ti, nin de ti, nin de ti, fume!.
Fume, ti véndesme fume, i eu namorada!
Fume, ti véndesme fume, i eu namorada de ti!
|
||||
10. |
Camiña
02:42
|
|||
Si, buscas pracer ou escapas de min?
Fai case mil anos que estivemos aquí.
Recordas aquel bar, onde comezamos
Pecharon as portas e seguimos a camiñar!
Si, era inevitable, chegamos á túa casa
Sacamos botellas e durmimos no chan
Ao día seguinte baixamos de novo,
tomámoslle outra e seguimos a camiñar!
Caminha!
Non andamos ben, todo está nublado,
vai sendo hora de parar,
pero atopamos máis xente
Chegaron máis botellas e seguimos a camiñar!.
A noite non remata ata que chega o Sol!
A noite non remata ata que chegas ti.
|
||||
11. |
Queima
04:31
|
|||
Vives entre o ben e o mal e o tempo segue a pasar,
son moitos días de disparos e mágoas, agardando o que din.
Basta de lamentos,
ti decides o que fas,
que a vida son catro días, nena,
e a guerra vai comezar.
Todo comeza con ameazas,
unha fronteira tensa polos dous lados,
sube a temperatura e sempre perden os mesmos,
que inxusta resulta esta loita entre irmáns.
Basta de lamentos
ti decides o que fas,
que a vida son catro días, nena,
e a guerra vai comezar.
Caen bombas no medio de Estambul,
a túa pel perde a súa cor branca,
sorrisos manchados de sangre amarela,
a túa vida vale moito máis do que pensas,
e queima, queima!
Queima!
|
||||
12. |
Raiba
02:44
|
|||
Un temporal cargado de soños,
tirados polo chan, a punto de voar!
Alimentando a raiba do pasado,
un vínculo creado por todos nós.
Feridos e con fame, imos por vós!
|
||||
13. |
Meu
02:58
|
|||
Canto daría por ti, meu,
cantas horas movendo a montaña.
Canto aprendo de ti, meu,
no teu calor, na túa mirada, teño moitos argumentos.
Canto escoito de ti, meu,
por cada nota, unha fala.
Teño moitos argumentos,
para dicir todo o daría por ti,
e agora que sopra o vento,
sinto que estás máis preto de min.
|
Aspergillus de Coira Coira, Spain
Aspergillus nace das inquedanzas sonoras de cinco músicos galegos xa curtidos con moito que
dicir.
D.S. - Voz
J.A.P. - Guitarras
A.S. - Batería
P.N. - Teclados & Samplers
A.T.F. - Baixo
Contacto: 618076532 aspergillusdecoira@gmail.com
... more
Streaming and Download help
If you like Aspergillus de Coira, you may also like:
Bandcamp Daily your guide to the world of Bandcamp